بر فراز برج بابل؛ نقد و بررسی آثار اله یار نجفی

به گزارش پایگاه خبری اقتصاد هنر، اله یار نجفی در سکوت و تعطیلی گالری‌ها به دلیل شیوع بیماری کرونا، به ارائه آثاری پرداخت که می‌توانست نقدهای بسیاری را متوجه خود سازد.

در روزهای پایانی سال ۱۳۹۸، گالری پروژه‌های آران، آخرین برنامه سال خود را به نمایشگاه «برج بابل» اختصاص داد.
اله یار نجفی در ادامه نمایشگاه‌های قبلی، آثار خود را در چند متریال مختلف ارائه می دهد: کلاژ عکس، حجم، ویدئو و کتاب و آنها را چنان بکار می گیرد تا مقایسه‌ای باشد برای دو دنیای گذشته و اکنون، که از همان نام نمایشگاه بطور خاص این تطبیق را با مخاطب خود در میان می‌گذارد.
تصاویری ویدئویی همراه با صداها و آواهایی درهم، چیدمان تصویری از دیوارها و آجرها را نشان می دهد. آنجایی که آجری شکسته، سیمان و گچی فروریخته و دیواری، دهان باز کرده است.

هنرمند این تکه ‌ها را کنار هم چیده و پشت سرهم همانند لبی که سخن می‌گوید به حرکت درآورده است و اشعار شاعران را با صدای شاملو و آوای کودکانۀ داستانها درهم می‌سازد.
گویا دیوارها، اگر لب باز کنند از تمامی اتفاقاتی که بر آنها گذشته است سخن خواهند گفت.

در یکی از سالن‌های این گالری، اله یار نجفی تابلوهایی از «چشم‌اندازهایی از بابل» را ارائه می دهد و اولین تابلوی این مجموعه را پلی می‌سازد از نمایشگاه قبلی خود برای ورود به نمایشگاه کنونی. پس در آن از ترکیب مواد روی صفحات لنتیکولار استفاده می‌کند.
سپس در چند تابلوی بعدی اله یار نجفی تکنیک خود را تغییر داده و به کلاژ تکه‌های کاغذ و بریده‌هایی رنگی از تصاویر و عکسها و چسباندن آنها به یکدیگر به صورت تکه تکه و با چسب نواری شیشه‌ای می‌پردازد.

بدین ترتیب با اینکه در کنار هم منظره‌ای خاص را می‌آفرینند اما از نزدیک هر بخش آن؛ بسیار باریک، کوچک، تکرنگ، نامشخص و بی‌هویت دیده می‌شوند.