بازخوانی فرهنگ تصویری ایران از میان کاشی‌های موزه مقدم
1 min read
موزه مقدم، از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار و متعلق به یکی از درباریان آن زمان به نام محمدتقی‌خان احتساب‌الملک، بوده است. احتساب‌الملک دارای دو پسر به نام‌های حسن و محسن بود که جهت ادامه تحصیل به اروپا رفتند. حسن در فعالیت‌های ادبی، سیاسی و اجتماعی حضور فعالی داشت و در جوانی فوت کرد و از او نمایشنامه بسیار معروف “جعفرخان از فرنگ برگشته” به جا مانده است.
محسن نیز پس از اتمام تحصیلات خود در رشته‌های نقاشی، تاریخ هنر و باستان‌شناسی در سال ۱۳۱۵ ه.ش به وطن بازگشت و به همراه همسر فرانسوی خود “سُلما” در خانه پدری و محل کنونی موزه مقدم ساکن شد.
این زوج در کنار فعالیت‌های علمی خود به گردآوری آثار و اشیاء تاریخی و فرهنگی ایران پرداختند. استاد مقدم بسیاری از آثار ارزشمند جمع‌آوری شده مانند کاشی و قطعات سنگی تراشیده شده را با الهام از فضاهای سنتی و تاریخی به نحو چشمگیری در جای جای این عمارت قدیمی نصب و نگهداری کرد تا این موزه یکی از گنجینه‌های هنر کاشی‌کاری ایرانی باشد. آثار روایی این کاشی‌ها نمونه‌ای درخشان از فرهنگ تصویری ایران به شمار می‌رود که بن‌مایه‌های آن ادبیات کلاسیک ایران همچون شاهنامه هستند.
